از جنس عشقی...

منتظرم تا با غروب خورشید جنسیت تو رو بدونم هر چند که احساس درونیم خبر از وجودت رو خیلی وقته که بهم داده ولی من تا حالا به کسی چیزی نگفتم ، حتی به خوده تو ....!

بعد از کلی ترافیک رسیدیم به مرکز سونوگرافی نیاوران، من و بابا سعید گاهی این سوال رو از هم میپرسیم یعنی تو چی هستی؟ هر چند بلافاصله یادمون می یاد که تو میوه عشق ما هستی و دلم می خواد این میوه بدون آفت و آسیب باشه این مهمترین خواستمون از خدای مهربونه.

کودک من

تو همچون جواهری

در انگشتر زندگی

به هر رنگ که مانی

خواهی درخشید

تو خوده الماس عشقی

روی تخت خوابیدم تا تصویر تو رو روی صفحه سیاه مانیتور ببینیم یه احساس عجیبی داشتم غیر قابل وصف، بابا سعیدت اولین بار بود که می خواست تو رو ببینه هیجان زیادی داشت اینو می شد از چشماش به خوبی فهمید.

وقتی دکتر گفت دوست دارید بچه تون چی باشه بدون اراده گفتم من می دونم اون پسره ، شاید هم این تو بودی که اعلام وجود کردی!

وقتی دکتر حرف منو تایید کرد به یکباره منقلب شدم ....

صدای قلبت منو از دست و پا زدن توی دریای افکارم نجات داد و انگار آروم روی موجهای وجود تو قرار گرفتم .

دکتر تمام اعضاء وجود تو رو به ما نشون می داد و از سلامتیشون می گفت و من زیر لب بابت همشون از خدا تشکر می کردم.

کوچولوی من نمی دونی بابا سعیدت چطور نگاهت می کرد وقتی دکتر چشماتو نشون داد بابا سعید نمی تونست تشخیص بده البته یه مقدار هم سخته تو صفحه سیاه و سفید دیدن رنگین کمون قشنگی مثل تو.

وای که چقدر درحال ورجه ورجه بودی همش تکون می خوردی و غلت می زدی وقتی دستت رو بالا آوردی و کف دستتو باز کردی و دونه دونه انگشتهای دستهای کوچولوتو بهمون نشون دادی  نمی دونی چه احساس پیدا کردم شاید باور نکنی اما به شدت به خودم لرزیدم فقط می دونم از ترس نبود ولی اینکه برای چی بود و نمی شه توصیف کرد.

در هر صورت تو پسری هستی از جنس عشق زندگیم " پدرت"

با عمر 18 هفته و وزن 228 گرم