هيچ روياي به پاي بيداريم با تو نميرسد
هيچ روياي به پاي بيداريم با تو نميرسد هيچ روياي به پاي بيداريم با تو نميرسد
خوابها فقط خودشان را اذيت مي كنند!
نفسم ، روزهاي منو پركردي از عشق و عشق و عشق 
عشقم هر روز كه مي گذره بيشتر عاشقت مي‌شم طوري كه بابا سعيد گاهي به عشق بين من و تو حسودي ميكنه اما به واقع هيچ عشقي مثل عشق مادر و فرزندي نيست بدون هيچ چشم داشتي و مرزي...
داري يواش يواش بزرگ مي‌شي، تپل مي‌شي (به قول دايي مهدي داري عضلاني مي شي) ديگه فشار كمتري رو براي بالا نگه داشتن سرت تحمل ميكني، مژه هاي بلند و فرت روز به روز داره پرتر مي شه و مثل يه سايه بان سياه قشنگ بالاي چشماي مهربونت باز شده. تو پاكي، به معني واقعي، تمام اجزاي صورت و بدنت بارها ريز به ريز تماشا ميكنم تا بتونم براي هميشه توي ذهنم ثبتشون كنم ،
پيشوني پر از كلك، ابروهاي رو به پاييني كه تا نزديكي مژه گان بلند نقش بسته، چشماي سياه پر از رمز و رازي كه توي درياي نگاهش غرق خودش ميكنه، بيني كوچولو و خوشگل تراش خورده با اون لبهاي كه مثل ماهي كوچولو و قرمز ، كنار هم صورت يه فرشته‌اي از آسمان رو ترسيم كرده كه توي خوابم نمي ديدمش و چه زيباست روياي قشنگ وجود تو كه دنياي واقعي منو غرق خودش كرده.
لحظه هاي عمرمي گذرد كنار تو تكراركنان ومن تشنه این تکرارم همچنان
جوجه من ميخوايم از اين خونه بريم و همسايه بابابزرگينا بشيم و نزديك مامان جون، آخه ماماني وقتي ميره سركار شما رو بايد بسپاره به مامان جون و دوري راه اين امكان رو مي‌گيره پس بايد بريم ...
اين خونه و محله رو من و بابا سعيد خيلي دوست داريم و توي چهار سال خاطرات شيرين زيادي رو توش تجربه كرديم انشا... خونه جديدمون هم بخاطر گل وجود تو پر از شادي و خوشي بشه.
50 روز که هوای خونمون پر از عطر تن تو شده...
